şaşıracaksınız!

Arkadaşlar Selamun Aleykum! Bu videoma hoş geldiniz, bugün sizlere dinimizde ölen kimseler neden yıkanır ve kabre konan kişinin üzerine neden tahta dizilir bunun hikmetinden bahsedeceğim. Ölen bir mü’minin teçhiz ve tekfini, yani yıkanıp, kefenlenip, namazının kılınması ve defnedilmesi, ge¬ride kalan Müslümanlara kifayeten farzdır. Bu görevi, Müslümanların bir veya birkaçı yapınca, diğerleri de sorumluluktan kurtulur. Ama hiç kimse bu görevi yapmazsa hepsi sorumlu olur ve günah işlemiş olurlar. Ölüyü yıkayıp kefenleyerek namazını kılmak ve toprağa gömmek şeriatı kadîmedendir. Übeyy b. Ka’b’dan (v.21/642) rivayet edilen bir haberde bildirildiğine göre, Hz. Âdem (as) vefat edince, melekler cennetten ge¬tirdikleri kefen ve kokularla geldiler ve Hz. Âdem’i yıka¬dılar, kefenlediler, güzel kokular sürdüler. Sonra nama¬zını kılıp, kazdıkları mezara yerleştirdiler ve üzerini kerpiçle kapatarak toprakla düzlediler. Bu işleri ta¬mamladıktan sonra Hz. Âdem’in oğullarına: “Ey Âdemoğulları, bu yaptığımız, sizin sünnetiniz olan şeriatınızdır. Bundan sonra ölülerinizin cenaze merasimini ve defin işini bizden gördüğünüz gibi yapın.”( Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. V,s. 136.) dediler. Böylece Hz. Âdem (a.s)’dan bu yana gelen bütün ilâhî dinlerde ölülere aynı muamele yapılmaktadır. Nitekim son semavî din olan dinimiz İslam’ın tebliğcisi Hz. Muhammed (s.a.v) de ölümünden sonra Müslümanın yıkanmasının, ölenin sağ kalan Müslümanlar üzerindeki haklarından biri olduğunu belirtmiş ve geride kalan Müslümanların ölen kardeşlerine karşı bu son vazifelerini yapmalarını emrederek nasıl yapılaca¬ğını da öğretmiştir. Arkadaşlar, Ölünün yıkanması şerefli bir varlık olan insana bir hürmettir. İnsanın ölüsü de saygıya layıktır. Bu saygı bir yönüyle, ölünün yakınlarına bir teselli olduğu gibi ölümün yokluk olmadığını, vatanı aslisine gittiğini ve gittiği yere pak ve temiz bir şekilde gönderilmesi amacını taşımaktadır. Ölünün âdeta yeni doğmuş bir çocuk gibi yıkanması, bir yönüyle yeniden doğuş olayını sembolize etmekte ve fani yolculuğun yani dünya hayatının kendisi üzerinde bıraktığı kir, toz ve bulaşıkları gidermeyi temsil etmektedir. Bu yıkamanın ardından, yeni doğan çocuğa giydirilen zıbın misali kefene sarılır ve büyük bir ihtimamla beşiğine indirilir. Hz. Cabir’den gelen bir rivayete göre, cenazeyi yıkamak günahların affına vesile olmaktadır: ”Kim kabir kazarsa, Allah ona cennette bir köşk bina eder. Kim bir cenaze yıkarsa, annesinden doğduğu gün gibi tüm günahlarından sıyrılır. Kim bir ölüyü kefenlerse, Allah ona cennetteki giysilerden bir giysi giydirir…” (bk. Büyük Hadis Külliyatı (Cem’ul Fevaid, Trc. N. Erdoğan. 1/377. H.No. 2516) Ebû Hüreyre radıyallahu anh’den rivayet edildiğine göre Rasulullah sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurdu:“Kim bir cenazede, cenaze namazı kılınıncaya kadar bulunursa, bir kîrat (dağ), gömülünceye kadar kalırsa, iki kîrat (dağ) sevap alır”. İki kîrat ne kadardır Ya Rasulallah? diye sordular. Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem; “İki büyük dağ kadar!” cevabını verdi. (Buhârî, Cenâiz 59; Müslim, Cenâiz 52, 53) Ölünün üzerine tahta konmasının hikmeti de şöyledir: İslamiyette ölüler genellikle kefenle toprağın altına gömülür ve üzerlerine ahşap ve tahta cinsinden bir şey konulur ve üzerine toprak atılır, bunda amaç toprağın ölünün üzerine düşmemesi ve onu kirletmemesidir. İlave olarak da ölünün üzerine tahta dizilir ve üzerine toprak atılır böylece ölü ile tahta arasında boşluk yani hava kalarak ölünün çabuk çürümesi sağlanır. Bu nedenle ölünün üzerine konulan şeyler metal cinsi olmamalı veya tahta dizmeden direk ölünün üzerine toprak atarak ölüye saygısızlık edilmemeli ve çabuk çürümesine de engel olunmamalıdır. Rabbim tüm geçmişlerimize rahmet eylesin. Bizlere de kolay ve imanlı ölümler nasip eylesin. Amin…